زندگی در حال پیشرفت است و انسان جدای از آن نیست. بشر رو به تکامل است، تکامل و توسعه ای که به سختی تحمل می شود. تکامل وپیشرفت، هر دو مانند شرکت در یک مسابقه اسب دوانی هستند مانند گردش در میان چاکرا های مختلف. گردشی که ازچاکرای مولادا هارا که اساس و زیربنای چاکرا ها است، شروع می گردد و با سیر صعودی به چاکرای سا هاسرارا (تاج) می رود و در آنجا تکامل می یابد. در مسیر صعود انرژی کندالینی از مولادا هارا به سا هاسراراتجارب ما به سطح می آیند و در طریق زندگی قرار می گیرند. در مدیتیشن، تجارب درونی ما با ظرفیتهای مختلف در حال بیداری چاکرا های مختلف در سیستم اعصاب پیشرفت می کنند و به سمت ما می آیند این اتفاق به مناسبت ظرفیتهای متفاوت چاکرا ها رخ می دهد و همانند یک انرژی با ولتاژ بالا ونسبت به ارتعاش نادی های (رگهای کالبد اختری) مختلف در بدن روانی یا کالبد اختری است.

در مقام مقایسه و برابری انسان و حیوان، مولادا هارا اولین مرکز روانی در انسان و آخرین چاکرا در حیوانات است. مولادا هارا در حیوانات نقطه تکامل است و در انسان نقطه شروع پیشرفت، بنابراین چاکرا های بالاتراز مولادا هارا در انسان به فیزیولوژی روانی حیوانات اشاره ندارند وسیستم اعصاب حیوانات دارای این نقص است. بالاترین چاکرا در سلطان حیوانات، مولادا هارا است که ارتباط با آگاهی های حسی دارد نه آگا هی های روانی، و موقعی که رشد شما یا ثابت بودن در این چاکرا است شما در مرحله حیوانیت به سر می برید، تنها آگاهی که وجود دارد آگاهی حسی است که حیوانات با آن ارتباط و در آن شرکت دارند.

اگر آگا هی از  هویت شخصی نفس ، وجود نداشته باشد اعمال ما از مولادا هارا آغاز می گردد. در انسان آگا هی از بالای چاکرای مولادا هارا شروع می شود وبدین جهت آگاهی نتیجه و حاصل نفس و هویت شخصی است. اعمال غریزی حیوانات نتیجه عملکرد چاکرا ها هستند که در ساقه های پا قرار دارند و به وسیله نادی ها بر یک نقطه یا مرکز مولادا هارا اثر می گذارند، مانند نادی ها در بدن انسان که تاثیرات چاکرا ها را از مولادا هارا به چاکرای آجنا انتقال می دهند. اسامی چاکرا ها در حیوانات از پائین به بالا به شرح زیر است :

1- آتالا        Atala

2- وی تالا  Vitala    

 3- سوتالا  Sutala    

 4- تالا تالا  Talatala   

 5- راساتالا  Rasatala     

6- ماهاتالا  Mahatala

پائین ترین چاکرا پاتالا قبل از چاکرای آتالا است.

چاکرای پاتالا در حیوانات همانند چاکرای مولادا هارا در انسان، پائین ترین چاکرا است. این بْعدی است که به تاریکی ها اشاره دارد، جائی که طبیعت در آن اثر ندارد وناحیه ای است خاموش وساکن.

چاکرای سا هاسرارا در بالای سر مانند چاکرا های دیگر است ودلالت می کند برآگاهی برتر و الهی.

بنابراین در سیستم تکاملی روان، چاکرای مولادا هارا بالاترین ونقطه تکامل در حیوانات محسوب می شود وبرابر است با چاکرای سا هاسرارا در انسان که بالاترین نقطه تکامل در انسان می باشد و اولین پایه تکامل آگاهی های الهی است. هر چه بیشتر در باره چاکرا ها مطالعه شود، بهتر درک خواهد شد که کندالینی تمام موضوعات زندگی را در کنترل دارد. موقعی که شاتکی از میان چاکرا های حیوانی عبور میکرد، جهل را در حیوان تکامل بخشید و بدین مناسبت است که حتی کاملترین حیوانات هم تنها از خوردن، خوابیدن، ترسیدن پیروی میکنند و اینها همه بر تاماسیک دلالت می کنند. مولاداهارا این حالت و غرائز حیوانی را با خود دارد و در کل تاماسیک است اما وقتی ما از مولادا هارا عبور کنیم، به اقلیم راجاسیک پا میگذاریم، سرانجام به ساهاسرارا یا ناحیه ساتویک میرسیم.